Jeszcze kilka lat temu nikt prócz psychologów i terapeutów nie znał z pewnością tego terminu, dziś jednak wychodzi ono z ukrycia, stając się coraz bardziej popularnym. Mindfulness, czyli uważność. Ale o jaką uważność chodzi? Czy o tę związaną z ostrożnym przechodzeniem przez jezdnię albo taką jazdą na rowerze, by się nie przewrócić? Nie, to uważność życiowa, zwana innymi słowy uważną obecnością albo pełną obecnością.
Z artykułu dowiesz się:
Słów kilka o mindfulness
Będąc na spacerze nie skupiasz się na trwającej chwili? Zastanawiasz się co czeka cię w pracy? Planujesz co masz wykonać w domu? To znaczy, że nie potrafisz poczuć się szczęśliwym. Nie potrafisz się zrelaksować. Z pomocą przychodzi mindfulness.
Żeby było jasne: mindfulness to nie jest żadna dziwna praktyka zarezerwowana dla nielicznych, najbardziej uduchowionych czy interesujących się psychologią.
Mindfulness to lekcja życiowej uważności dla każdego. I wbrew pozorom jej praktykowanie można zacząć już teraz, zaraz, bez czekania na później!
Czyli co konkretnie robić?
Przestawić się (brzmi łatwo, ale wcale takim łatwym nie jest) z nastawienia na działanie, na szybkość i dynamizm, na wykonywanie kilku zadań jednocześnie (w czym zdecydowanie przodują kobiety) na zupełnie inne tryby. Na skupienie się na tym, co się robi, na odbieranie świata wszystkimi zmysłami, na zredukowanie codziennego stresu i zatrzymanie pędzącego jak superszybki pociąg umysłu. Chodzi o to aby celebrować każdą chwilę, delektować się każdym momentem, który przeżywamy.
Jest sporo ćwiczeń, które możemy wykonać na początek,
choćby…kolorowanie. Tak, koniecznie kupmy sobie kolorowankę oraz kredki i skupmy się na jej zamalowywaniu. Nie róbmy tego w pośpiechu, myśląc o czymś innym, coś planując czy analizując. To ma być nasze „tu i teraz” z kolorowanką.
Albo krojenie czegoś. To także świetny trening bycia w pełni uważnym. Kiedy kroimy pomidora, skupmy się na tym, jaki on jest, jaką ma konsystencję, jak reaguje na niego skóra naszych dłoni. Jest zimny czy może ma temperaturę pokojową? Poczujmy jego zapach. To jest właśnie owa uważność.
Najprostszym treningiem mindfulness jest oddychanie.
Robimy to zwykle kompletnie nieświadomie i bez zastanowienia. Kiedy się jednak na naszym oddechu skupimy, dowiemy się wiele o nas samych. Świadome oddychanie, kontrolowanie tego bezwarunkowego odruchu pozwala rozluźnić nasz umysł i ciało. Inne przykłady praktykowania uważności można mnożyć w nieskończoność: spacer, medytacja, mycie zębów, szczotkowanie włosów…
Co daje uważność?
Przynosi nam tyle pozytywów, aż żal, że zaczęło się o niej powszechnie mówić stosunkowo niedawno. Redukuje stres, poprawia naszą akceptację samych siebie i świata, obniża poziom lęku, zwiększając naszą empatię oraz intuicję. Daje też spokój, równowagę i wspomaga nasze zadowolenie. Bądźmy więc życiowo uważni!
REKLAMA
